Reis naar Bergen en Stavanger

Bergen is een prachtig stadje in Noorwegen. We gingen erheen voor het werk van mijn man en besloten om er wat dagen aan vast te plakken, ten slotte waren we nog nooit in Noorwegen geweest. Ik had me niet heel goed georiënteerd en was benieuwd naar de toegankelijkheid.

De straten zijn verre van ideaal voor rolstoelgebruikers. Veel straten zijn met kasseien bestraat maar ook de grote stoeptegels liggen vaak schots en scheef. Verder zijn er hoogteverschillen die het rolstoel rijden er lastig maken. Met een krachtige elektrische rolstoel of (elektrische) handbike kom je wel een heel eind. En natuurlijk met iemand die een duwtje mee geeft.

Bergens Bezienswaardigheden

In Bergen Centrum ligt een prachtig haventje. Ook kun je met de Floibanen, een kabeltrammetje, de berg op om daar te genieten van het overweldigende uitzicht over de stad en de zee. Er is ook een (wel heftige) hellingbaan gemaakt bij de trappen. Verder zijn er veel winkels in Bergen, waarvan ook een groot deel helaas niet toegankelijk is.

Met de Fjordline veerboot kun je van Bergen naar Stavanger reizen in 5 1/2 uur. Het is erg handig dat je in Bergen gewoon naar de veerboot kunt lopen. Ook is de boot goed toegankelijk. Bij aankomst in Stavanger is de bus die je naar het centrum brengt dan weer totaal niet toegankelijk (de gewone stadsbussen zijn trouwens wel toegankelijk, maar die stoppen niet hier in de haven). Dat wordt dus, of je erin hijsen (indien mogelijk) of gaan voor de dure optie, een taxi. Het centrum is ongeveer 25 minuten van de haven verwijderd.

Stavanger

Stavanger kent nog meer hoogteverschillen in het centrum dan Bergen. Ook daar weer veel kasseien. Via Googlemaps liepen we de kortste route naar het hotel. Achteraf niet de handigste route, aangezien we een behoorlijke heuvel op moesten, om die daarna ook weer af te moeten. We hadden eigenlijk langs het water moeten blijven lopen, dan waren we er, met een kleine omweg, ook gekomen. Op een minder vermoeiende manier.

Bij het bezoeken van het centrum na die ervaring, probeerden we zoveel mogelijk hoogte te winnen door liften in gebouwen en warenhuizen te gebruiken. Van boven hoefden we dan alleen nog naar beneden af te zakken. Het werkte een aantal keren heel goed (lifehack!). Het centrum en ook het mooie oude centrum van Stavanger bestaat volledig uit hobbelige keitjes, dus een groot (opzet) voorwiel voor de rolstoel is het fijnst. Ik was echter niet zo slim geweest en had mijn elektrische handbike thuis gelaten, het heen en weer geschud had ik snel gezien, dus hielden we die tocht door het oude centrum maar kort. Genoeg te beleven in de rest van Stavanger.

Lysefjord

Vanuit het haventje in Stavanger kun je bootcruises maken. Wij gingen met de boot naar het Lysefjord. Dit is goed te doen met de rolstoel. Er zijn ook plekken gereserveerd voor de rolstoel, zodat je goed zicht hebt. Je kan echter niet naar boven. Wel kan je op het achter- en voordek buiten staan. Je vaart door een prachtige omgeving en ook langs de bekende Preikestolen,een rots vanwaar je een prachtig uitzicht hebt. Van onderaf is de rots helaas wel wat minder indrukwekkend. Ook wordt er nog een waterval bezocht, de boot gaat er zo dichtbij liggen dat je vers water kunt opvangen in je flesje als je wilt. Geen garantie dat je droog blijft.

Toegankelijkheid

De toegankelijkheid, zoals ik die beleefd heb, is dus niet heel goed, maar je kunt er zeker genieten, als je wat ongemak voor lief neemt en een goede elektrische rolstoel, dan wel potige hulp bij je hebt. De hotels (ten minste de 3 die ik bezocht heb) hebben het nog niet helemaal begrepen. Mindervalidenkamers zonder beugels bij de douche, kamers met een bed zo hoog dat ik er op moest klimmen, iele en wiebelige steunen bij toiletten was onder andere wat ik tegenkwam.

Ik hoop dat de hotels mijn gratis advies ter harte nemen en de juiste aanpassingen zullen doen. Wat wel opvallend goed was, was het grote aantal geleidelijnen voor blinden en slechtzienden in de stad. En zelfs geleidelijnen in de lobby van het Scandic Norge hotel in Stavanger! Verder veel ‘pratende’ liften. Ook handig.

Noorwegen is een prachtig land, maar moet nog wel wat toegankelijker gaan worden. Ik blijf na deze reis toch benieuwd hoe mensen met een handicap daar leven en met welke voorzieningen zij zich in het woeste Noorden zelfstandig kunnen redden.